Prawdziwy lider to osoba, która bierze odpowiedzialność za swój zespół. Chwali ich za sukcesy i potrafi bronić w razie porażki. Każdy przywódca powinien budować mocny i trwały zespół, który stanowi jego motor napędowy. Silny lider nie obawia się też mocnych osobowości. On wręcz takich ludzi poszukuje. Bardzo istotną cechą przywódcy jest znajdowanie „perełek”, a więc wyszukiwanie i rozwijanie utalentowanych osób z dużym potencjałem.

   Najlepsi przywódcy mają swoją wizję rozwoju firm i potrafią do niej przekonać innych. Lider zdaje sobie sprawę, że jego dział czy nawet cała organizacja to nie samotna wyspa i zbiór tabelek w Excelu. Dlatego na wyzwania patrzy szerzej i w sposób bardziej kompleksowy oraz angażujący. Dobrym przywódcą może być jedynie ktoś prawdziwie inspirujący, wyrastający ponad przeciętność i wiarygodny w tym, co robi. Jego wizytówką powinien być system wartości, który nawet w chwili wystawienia na ciężką próbę wskazuje bezbłędnie kierunek działania. Przede wszystkim lider musi wyróżniać się cechami przywódczymi. Ponadto powinien mieć wiedzę i umiejętności potrzebne do kierowania grupą, aby osiągać założone cele. Aby kierować zespołem, wymagane są odpowiednie cechy osobowości i charakteru.

Konsekwencja – przede wszystkim lider powinien być spójny w tym, co mówi i robi. Pracując na swój wizerunek na co dzień, tworzy swoje autentyczne oblicze. Każde odstępstwo może w jednej chwili zrujnować jego wiarygodność.

Odwaga – to jedna z najważniejszych cech, którą powinna charakteryzować się osoba, czy to zarządzająca zespołem, czy własnym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o odwagę, która pokazuje, że dla przestrzegania własnych zasad jest on w stanie mocno powalczyć, a nie zasłaniać się brakiem możliwości, czy innymi wymówkami, które często słyszymy.

Wizjonerstwo – inspirujący lider to taki, który wyznacza cele, przyszłe kierunki działań, który formułuje strategię, ale daje swoim współpracownikom dużo swobody działania w ich realizacji. Przede wszystkim nie jest „szczególarzem” cyzelującym drobiazgi, a jednocześnie tracącym z oczu większy obraz sytuacji.

Pokora – jest bardzo potrzebna. Przede wszystkim uczy słuchać innych oraz chroni przed rozrostem własnego ego. Poprzez ciężką pracę powinien być przykładem do naśladowania.

Serdeczność – prawdziwie dobry przywódca angażuje nie tylko umysł w swoją pracę, ale i serce. Jest blisko współpracowników. Trzymam się zasady „management by walking around”.

    Lider często musi podejmować trudne i niepopularne decyzje. Dzisiaj nie lada wyzwaniem jest to, żeby zebrać ludzi i zaangażować ich we wspólne rozwiązywanie problemów. Dlaczego więc, znając dobrze możliwe style zarządzania i wiedząc, jak wdrożyć je w codzienną pracę z zespołem, wiele osób zarządzających nie radzi sobie ze swoją rolą? To efekt zmian w zachowaniu i postrzeganiu rzeczywistości, które powstają na skutek posiadania władzy. Tak samo, jak sytuacja może stworzyć dobrych liderów, potrafi także kształtować złych przywódców. Władza i podwładność pozostają ze sobą w dynamicznej współzależności i proporcje, jakie przybiorą, wpłyną na to, w jaki sposób zarówno zespół, jak i lider, będą ze sobą funkcjonować.

Artykuł ukazał się w sierpniowym numerze Gazety Małych i Średnich Przedsiębiorstw.